Την Ημέρα Μνήμης των Τρανς (20 Νοεμβρίου 2021) θυμόμαστε και τιμάμε τις ζωές των τρανς και έμφυλα-διαφορετικών ατόμων που δολοφονήθηκαν τους τελευταίου; 12 μήνες. Τα τρανς άτομα σε όλο το κόσμος αντιμετωπίζουν δομική, θεσμική, κοινωνική και άμεση βία. Η βία τα τρανς άτομα αντιμετωπίζουν έχει τις ρίζες της στις; Πολιτικές, τους νόμους και τις θεσμικές πρακτικές της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Γνωρίζουμε από παλιά την λειτουργία των έμφυλων ρόλων και της έμφυλης ανισότητας στο καπιταλισμό, όχι μόνο στο διχασμό της εργατικής τάξης, αλλά και στην εξασφάλιση των πολιτισμικών κανόνων που εξασφαλίζουν την προσφορά απλήρωτης οικιακής εργασίας και παροχής φροντίδας. Με αφετηρία αυτή την ανάλυση, προσθέτουμε τον αγώνα των τρανς ατόμων εναντίον της καταπίεσης στην δομική αντίληψη της καταπίεσης στην σύγχρονη κοινωνία. Πράγματι, ο έμφυλος μη-κομφορμισμός αποτελεί απειλή για εκείνες τις πατριαρχικές δομές έμφυλης καταπίεσης, όπου ο καπιταλισμός κερδίζει από την άμισθη εργασία στο σπίτι που ακόμη είναι, σε διαφορετικούς βαθμούς, χωρισμένη σύμφωνα με παραδοσιακούς έμφυλους ρόλους.
Είναι ξεκάθαρο πως η εμπειρία ανισότητας, βίας και διάκρισης κατά των διεμφυλικών και non-binary ατόμων δεν μπορεί απλά να εξηγηθεί με αναφορά σε ατομική προκατάληψη. Η δομική παρατήρηση δείχνει πως πρέπει να δώσουμε προσοχή στο ρόλο της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Ένας στους τρεις εργοδότες στο Ηνωμένο βασίλειο ανέφερε σε μια έρευνα το 2018 πως ήταν λιγότερο πιθανό να προσλάβουν ένα τρανς άτομο. Ο τομέας της λιανικής ήταν ακόμη χειρότερος, με το 47% των εργοδοτών είπαν πως ήταν απίθανο το να προσλάβουν ένα τρανς άτομο.
Έρευνα στις Ηνωμένες Πολιτείες έδειξε πως τα τρανς άτομα είναι δυο φορές πιο πιθανό να ζουν στην ανέχεια σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, και πως η διακρίσεις στον εργασιακό χώρο επηρεάζουν περισσότερο από τα τρία τέταρτα των διεμφυλικών ατόμων, που αντιμετωπίζουν δυσανάλογα τέτοια θέματα όπως απώλεια εργασίας λόγω διάκρισης, άρνησης πρόσληψης, παραβιάσεις της ιδιωτικότητας, και ακραία επίπεδα ανεργίας. Από τις δηλωμένες δολοφονίες τρανς και έμφυλα-διαφορετικών ατόμων των οποίων το επάγγελμα είναι γνωστό, σε όλο το κόσμο, το 58% ήταν σεξεργασία.
Από αυτό μπορούμε να δούμε πως οι τρανς άνθρωποι είναι πιο πιθανό να ανήκουν στην εργατική τάξη, και έτσι πρέπει να συμπεράνουμε πως τα τρανς δικαιώματα είναι ταξικό ζήτημα. Και η βία που αντιμετωπίζουν οι τρανς άνθρωποι είναι ταξικό ζήτημα.
Εμείς στο ACG (Anarchist Communist Group) είμαστε εναντίον κάθε μορφής καταπίεσης και ανισότητας και λόγω των δυσκολιών και του πόνου που προκαλούν και επειδή πρέπει να ενωθούμε ως τάξη αν πρέπει να είμαστε αποτελεσματικοί στους αγώνες μας. η εργατική τάξη αποτελείται από ανθρώπους ποικίλης σεξουαλικότητας, άτομα με αναπηρίες, εκείνους που παλεύουν εναντίον των δεσμών των έμφυλων ταξινομήσεων, ανθρώπους από πολλά εθνικά υπόβαθρα.
Το διαίρει και βασίλευε χρησιμοποιήθηκε αρκετά ως εργαλείο για την υποταγή μας. εμείς στο ACG θέλουμε να ενώσουμε την εργατική τάξη, επειδή οι αγώνες μας αξίζουν να δοθούν από κοινού, σε έναν συνολικό αγώνα για την επιδίωξη της επαναστατικής κοινωνικής αλλαγής και να δημιουργήσουμε μια κοινωνία στην οποία η εκμετάλλευση έχει καταργηθεί και όλοι οι πόροι είναι κοινοί.
εκτυπώστε ή κατεβάστε σε PDF
