Which side are you on, boys?
We set out to join the picket line
For together we cannot fail
We got stopped by police at the county line
They said, “Go home boys or you’re going to jail”
Με ένα πλούσιο σε ιστορική σημασία τραγούδι, γέννημα θρέμμα των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων των ανθρακωρύχων της Πολιτείας του Harlan στο Κεντάκυ τη δεκαετία του ΄30, που μετέπειτα το ακολούθησαν πολλές σελίδες προλεταριακής ζωής, όπως η πάλη των εργατικών συνδικάτων απέναντι στο Θατσερικό καθεστώς στις απεργίες του 1984, και έμελλε να αποτελέσει τον απόλυτο εργατικό ύμνο, και να εμπνεύσει κινηματογραφιστές όπως ο Κεν Λοουτς (Ken Loatch, Which Side Are You On ?, 1984) επέλεξαν συμβολικά να ξεκινήσουν τη λάιβ εμφάνισή τους τα Τοξικά Απόβλητα, στην Ίστανμπουλ. Με την διασκευή του Billy Bragg ( Which side are you on, Back to Basics, 1987) το skacore συγκρότημα από τη Νέα Φιλαδέλφεια παίρνει θέση εξ αρχής. Δεν υπάρχουν ουδέτερες πλευρές, ακόμα και όταν πρόκειται για μουσική.
„Alerta Alerta Antifascista!”
Την συναυλία „Back To The Roots“ άνοιξαν οι Ofisboyz, ένα τετραμελές Oi! Punk συγκρότημα με έδρα την Ιστανμπούλ, από τα πολύ δραστήρια στην „πανκ σκηνή” της Τουρκίας. Με αντιφασιστικά συνθήματα να αντηχούν καθ’όλη τη διάρκεια του λάιβ και με ένα hardcore οπλοστάσιο τραγουδιών οι Ofisboyz προετοίμασαν το έδαφος για την τοξική συνέχεια.
Louder than bombs
Τα Τοξικά Απόβλητα έχοντας διανύσει μία πορεία που μετρά πάνω 10 χρόνια ζωής, γράφουν απερίσπαστα και πεισματικά μουσική που αγκαλιάζει κάθε μορφή αγώνα, ενάντια στον καπιταλισμό και το φασισμό. Έχοντας στο ενεργητικό τους τραγούδια όπως το Κατέβασέ το (Τη μουσική και τη δημιουργία δεν σκότωσε το Napster αλλά η εταιρεία»), ένα τραγούδι – σχόλιο πάνω στο παράνομη κουλτούρα του downloading, το Μοναστηράκι 6.30 (Και όσο για εσένα πλασιέ του mtv με του club sandwich τη νέα ηθική στα παιδιά που ψάχνουν νόημα για ζωή εσύ τους λες ψωνίστε για να ‘στε αποδεκτοί) και το Destroy Biennale (Δε φταίει το σχολείο δε φταίνε τα πτυχία φταίει ο ελιτισμός που έχει η μπουρζουαζία) καταφέρνουν να στρέψουν το αυτί σου στην τραχιά συχνότητα που εκπέμπουν. Αυτή την συχνότητα ακολούθησαν και στην συναυλία, όπου έπαιξαν τόσο κομμάτια από τα προηγούμενα άλμπουμ τους, όσο και για πρώτη φορά λάιβ, τραγούδια από το νέο τους δίσκο, Vive La Commune (2015). Για το νέο δίσκο, σαφώς ο χαρακτήρας είναι πιο προπαγανδιστικός, αλλά με το γνωστό άμεσο και ωμό ύφος των προηγούμενων. Το ίδιο το εξώφυλλο του δίσκου, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών. Όπως αναφέρουν και οι ίδιοι „Το εξώφυλλο αντικατοπτρίζει πλήρως το περιεχόμενο των τραγουδιών: καλεί τους ακροατές σε οργάνωση για σοσιαλιστική επανάσταση και είναι ένα χαρακτικό της Παρισινής Κομμούνας. Αυτό, μας έδωσε και την ιδέα για την ονομασία του cd».
Σαν Ατσάλινο Τέλος
Εκτοξεύοντας για μια ώρα και κάτι, μέσα σε μία απίστευτη ένταση, ήχους από το δικό τους σύμπαν, τα Τοξικά έκλεισαν τη συναυλία με μια σκα/πανκ διασκευή ενός επαναστατικού αντάρτικου της ελληνικής αντίστασης (Σαν Ατσάλινο Τείχος) και από τη δική τους σκοπιά επισημαίνουν τον τρόπο που «ξεψυχά ο φασισμός».
Kατέβασε τραγούδια από τα Τοξικά Απόβλητα εδώ: http://www.toxica-apovlita.gr/discogr…
εκτυπώστε ή κατεβάστε σε PDF
