μετάφραση: Black Cat
Τα κείμενα που ακολουθούν είναι οι τελευταίες τρεις αναρτήσεις που δημοσιεύθηκαν στο blog Detained Voices, ένα ιστότοπο που καταγράφει τις μαρτυρίες μεταναστών και προσφύγων επιτρέποντας να σκιαγραφηθεί η τραγική πραγματικότητα που βιώνουν οι άνθρωποι μέσα στα κέντρα κράτησης : το ρατσισμό, την κακοποίηση, τους αγώνες, την αβεβαιότητα, την ψυχολογική κατάρρευση και τη βίαιη στέρηση της ελευθερίας, της αυτονομίας και της ζωής τους σε μία χώρα που τους εκμεταλλεύτηκε, τους περιθωριοποίησε, και εν τέλει τους στιγμάτισε και τους διαπόμπευσε ως ”κοινωνικό πρόβλημα” ποινικοποιώντας την ίδια την ύπαρξή τους.
”Αδιαφορούν για τους λόγους που κάνουμε απεργία πείνας”
12 Σεπτεμβρίου
Αδιαφορούν για τους λόγους που μας οδήγησαν σ’ αυτή την απεργία πείνας. Θέλουν να μας κάνουν να φάμε, όχι για να τραφούμε, αλλά για να περάσουν τα δάκτυλά μας από το σαρωτή και να μας μετρήσουν για το δείπνο. Δεν τους νοιάζει αν φάμε ή όχι, αλλά χάνουν χρήματα. Αν δεν καταφέρουν να επιβληθούν τότε στρέφονται εναντίον μας. Όταν το φαγητό δεν καταναλώνεται τότε χάνουν, γι΄αυτό θέλουν να σκανάρουν το δάχτυλό σου, για να πουν ότι έφαγες. Δεν νοιάζονται για την υγεία μας εδώ. Ακόμα κι αν θέλεις να αγοράσεις κάτι, πρέπει να χρησιμοποιήσεις βιομετρικές συσκευές.
Είπαν πως δεν μου δίνουν τα φάρμακά μου επειδή κάνω απεργία πείνας.
Είπαν πως το Σάββατο μας κλείδωσαν επειδή πήραν διαταγές από ψηλά ιστάμενους. Δεν μας έχουν δώσει καμία εξήγηση.
Τη νύχτα ένας δεσμοφύλακας κλώτσησε την πόρτα για να την κλείσει σαν να ήταν άγριο ζώο. Είχε πολλή ζέστη εδώ μέσα και χρειαζόμασταν αέρα. Ήμουν στο δωμάτιο μου γυμνή επειδή είχε αφόρητη ζέστη και ήταν ο μόνος τρόπος να δροσιστώ. Ήμουν γυμνή όταν μπήκε και άνοιξε την κάμερα σώματος που έφερε. Είναι άντρας και δεν θα έπρεπε καν να βρίσκεται εδώ.
Στον 21ο αιώνα ερχόμαστε αντιμέτωπες με αυτά. Δεν είναι αυτή συμπεριφορά. Έχουμε δουλέψει, έχουμε πληρώσει φόρους, έχουμε συνεισφέρει στην κοινωνία. Γιατί εδώ φέρνουν τις μάνες, τις αδερφές, τις θείες. Μας αφαιρούν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά μας. Λένε πως αυτοί είναι η ”ασφάλεια” και πως είναι εδώ για να μας προστατέψουν αλλά δεν το κάνουν. Μας κακοποιούν.
Κάνουμε απεργία πείνας ως διαμαρτυρία για τις συμπεριφορές που αντιμετωπίζουμε εδώ.
Έχουμε ήδη καταθέσει μία επώνυμη καταγγελία και είχαμε προγραμματίσει την έναρξη της απεργίας πείνας για την επόμενη Δευτέρα, αλλά την επισπεύσαμε λόγω των γεγονότων του Σαββάτου.
Λένε πως απορούν για τις διαμαρτυρίες των αλληλέγγυων έξω όταν δεν συμβαίνει τίποτα. Κανένας δεν αποφυλακίζεται και τίποτα δεν αλλάζει. Αν πραγματικά το νομίζουν αυτό γιατί μας κλείδωσαν; Τι φοβούνται; Άνθρωποι έρχονται και στέκονται έξω στη βροχή και ταξιδεύουν από όλη τη χώρα για να έρθουν εδώ να μας στηρίξουν. Αν πραγματικά νομίζουν πως δεν γίνεται τίποτα γιατί έφεραν κι άλλους δεσμοφύλακες; Γιατί φοβούνται;
”Εδώ είναι Γκουαντάναμο”
12 Σεπτεμβρίου
Τον Αύγουστο με είχαν μεταγάγει στο κέντρο κράτησης Yarl’s Wood όταν πήγα να κάνω μία καταγγελία. Δεν ξέρω γιατί έγινε αυτό. Το διαβατήριό μου θα έληγε σε μία εβδομάδα και είδα ένα εισιτήριο για τις επόμενες μέρες, στην προσπάθειά τους να επισπεύσουν την απέλασή μου. Ζω σ’ αυτή τη χώρα 20 χρόνια. Έχω τέσσερα παιδιά και οκτώ εγγόνια που ζουν εδώ.
Μετά το επισκεπτήριο που είχα με το γιό μου, μου ανακοίνωσαν πως θα με έβαζαν στην απομόνωση. Τους είπα πως δεν πάω. Κάλεσαν την ασφάλεια. Τέσσερις μεγαλόσωμοι άντρες εμφανίστηκαν και με άρπαξαν, μου έβαλαν χειροπέδες και με πέταξαν στο πάτωμα. Είμαι 52 χρονών, πέρσι έπαθα καρδιακή προσβολή, υποφέρω από αρκετές παθήσεις. Είμαι θύμα βασανισμού. Όλα αυτά μου φέρνουν στο μυαλό αναμνήσεις από βασανιστήρια. ‘Ένας από τους άντρες είχε βάλει το πόδι ή το τεράστιο χέρι του πάνω στο κεφάλι μου για να το κρατήσει κάτω. Με πήραν στο Kingfisher που είναι η πτέρυγα απομόνωσης. Με πέταξαν στο πάτωμα, που ήταν πολύ βρώμικο.
Ένιωθα τόσο πόνο που ήθελα να πεθάνω. Πήρα χάπια. Στο δρόμο για το αεροδρόμιο είπα στους υπεύθυνους πως είχα πάρει χάπια και με πήγαν στο νοσοκομείο για πλύση στομάχου. Η πτήση ακυρώθηκε επειδή είχαν προσπαθήσει να την επισπεύσουν την απέλασή μου. Μετά με πήγαν πίσω στο Yarl’s Wood.
Νιώθω φόβο όταν βλέπω δεσμοφύλακες. Κλειδώνω το δωμάτιό μου. Ποτέ δεν το έκανα αυτό πριν. Όταν βλέπω δεσμοφύλακες τρέχω να ξεφύγω.
Αυτή είναι η ζωή στο Yarl’s Wood.
Το Σάββατο μας είχαν κλειδώσει. Θέλαμε να δούμε τους ανθρώπους που ήρθαν για επισκεπτήρια και δεν μπορούσαμε. Όλες οι γυναίκες ήμασταν πραγματικά αναστατωμένες. Δεν ξέραμε πως κάτι τέτοιο ήταν δυνατόν να συμβεί σε μία χώρα που θεωρητικά είναι ασφαλής. Αυτά περιμένεις να γίνονται στην Αφρική όχι στη Βρετανία. Δεν τρώμε φαγητό και νιώθουμε αδυναμία.
Εδώ είναι Γκουαντάναμο. Αλήθεια.
Περπατάμε τριγύρω λες κι έχουμε τρελαθεί. Δεν ήμασταν έτσι.
Οι δεσμοφύλακες δεν έχουν κανένα σεβασμό για τις γυναίκες. Όχι με τον τρόπο που μας συμπεριφέρονται.
Δεν τους μιλάμε. Μένουμε στα δωμάτιά μας ή φεύγουμε όταν προσπαθούν να μας μιλήσουν.
”Τα κέντρα κράτησης έχουν να κάνουν με το ρατσισμό”
24 Οκτωβρίου
Τα κέντρα κράτησης έχουν να κάνουν με το ρατσισμό. Εδώ βιώνω τον εκφοβισμό και τις φυλετικές διακρίσεις. Με παρενοχλούν συνέχεια. Την προηγούμενη εβδομάδα δεν πήγα να πάρω τα φάρμακά μου, αυτά που με βοηθούν να κοιμηθώ, λόγω εκφοβισμού. Ό,τι κι αν κάνω με ενοχλούν. Δεν γνωρίζω τι γράφουν στο φάκελό μου. Νιώθοντας καταβεβλημένη από όλο αυτό άρχισα να μένω στο δωμάτιό μου για να μην εμποδίζω. Έχω καταθέσει μία καταγγελία αλλά δεν έχω ενημερωθεί ακόμα για την εξέλιξη της διαδικασίας αυτής. Έχω υπάρξει θύμα βασανιστηρίων και θύμα κακοποίησης από το προσωπικό της Serco. Όταν ήμουν στο χώρο πλυντηρίων φορώντας μία ρόμπα ,μου είπαν γιατί κυκλοφορείς φορώντας τη ρόμπα σου και τους απάντησα πως δεν κυκλοφορούσα, ήταν πρωί, δεν είναι ασυνήθιστο να φορά κάποιος ρόμπα το πρωί. Τα άλλα κορίτσια φορούν τα νυχτικά τους και πάνε παντού και κανείς δεν τους λέει τίποτα.
Έχω θυματοποιηθεί επειδή κατήγγειλα το προσωπικό για τη συμπεριφορά του απέναντι σε άλλες γυναίκες. Η συμπεριφορά τους είναι ρατσιστική και με τιμωρούν επειδή είμαι γυναίκα. Γι’ αυτούς είναι εντάξει να σε κακοποιούν αντί να σε προστατεύουν.
Νόμιζα πως η ζωή μου στην ****** ήταν συνυφασμένη με την κακοποίηση και πως εδώ θα ήταν διαφορετικά. Τα ανθρώπινα δικαιώματά μου καταπατούνται. Η φυλάκιση σε κέντρα κράτησης οδηγεί σε διαρκή βασανιστήρια.
πηγές:
http://detainedvoices.com/2016/09/12/they-are-turning-a-blind-eye-to-why-we-are-on-hunger-strike/
http://detainedvoices.com/2016/09/12/this-is-the-life-in-yarls-wood/
http://detainedvoices.com/2016/10/24/its-about-racism-in-detention-centres/
εκτυπώστε ή κατεβάστε σε PDF
