Nzumbe-Titubeo (organized music from thessaloniki)

Είχα γνωρίσει τον Miguel Prado ως ένα ηλεκτρακουστικό πειραματιστή από τη Γαλικία. Πρώτη έκπληξη. Εδώ έχουμε να κάνουμε με “κανονικά” τραγούδια. Για να δικαιολογήσω τον τίτλο του κομματιού (και να απολογηθώ για το μέγεθος του ) πρέπει να περιγράψω και τη δεύτερη έκπληξη. Το τι ακούς από τα αυλάκια του βινύλιου ( ναι, βινύλιο και πάλι! ).

Dark wave συναίσθημα κυρίως μέσα από τα σκοτεινά φωνητικά,στα ισπανικά παρακαλώ. Η χρήση των διάφορων κρουστών από τον ίδιο τον Prado, μια και το όνομα Nzumbe είναι ουσιαστικά προσωπικό πέρα από κάποιες μικρές προσθήκες, μου έφερε άμεσα στο μυαλό τα πρώτα άλμπουμ του Cave  με τους Bad Seeds. Τότε που η χρήση του ρυθμού παρέπεμπε άμεσα  στην tribal ρυθμολογία των Neubauten, ελέω Blixa Bargeld προφανώς. Σύγχρονα αστικά blues λοιπόν.

Σε αντίθεση με τις κυκλοφορίες  της εταιρίας του, της  taumaturgia (τι όμορφος τίτλος ), εδώ έχουμε μελωδίες κυρίως από το modular synthi που χρησιμοποιεί. Αυτές, όμως, δεν αποτελούν τον πυρήνα αυτής της κυκλοφορίας. Ναι, ίσως δεν το μάντεψες, αυτός ο πυρήνας είναι τα φωνητικά του. Σκοτεινά και γεμάτα ένταση (όχι απαραίτητα σε ντεσιμπέλ )  αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά αυτού του σπουδαίου άλμπουμ.

Χωρίς, αυτή τη φορά, να αντιμετωπίζει ως αναγκαιότητα τον αυτοσχεδιασμό ο Prado δημιουργεί κομμάτια με αρχή, μέση και τέλος χωρίς ούτε στιγμή να χάνει την παιχνιδιάρικη του διάθεση αλλά και την αίσθηση πως παράλληλα τίποτα δεν είναι προσχεδιασμένο παρά μόνο σε αδρές γραμμές. Υπάρχει το concept, όλα τα άλλα βγαίνουν επί τόπου.

Ακόμα και το αντίθετο να συμβαίνει μαγκιά του γιατί αυτό το συναίσθημα φρεσκάδας είναι πιο δύσκολο να προκύψει όταν τα κομμάτια είναι εντελώς έτοιμα από πριν για ηχογράφηση. Πιστεύω πως το mastering του γνωστού και μη εξαιρετέου Giuseppe Ielasi δίνει τη δυνατότητα στις συνθέσεις να κινηθούν και στις δύο κατευθύνσεις που ήδη ανέφερα.

Κρατώντας τη D.I.Y. αισθητική αντίληψη της organized music from thessaloniki αποτελεί ένα πανέμορφα παραίτερο δημιούργημα στον κατάλογο της, σχεδόν ποπ θα τολμήσω να πω και μη μου βάλετε πιπέρι στο στόμα.

Εξαιρετικό.

 

ο κουλτουριάρης

@koultouranafigo