Το πόστ αυτό έγινε με βιασύνη, θυμό και θλίψη για να αποτίσει φόρο τιμής σε άλλη μια γυναίκα θύμα της ελληνικής πολιτείας αλλά και να υπενθυμίσει τον βιοπολιτικό ρόλο του κράτους. Η είδηση του θανάτου της 32χρονης Μαρίας, έγινε γνωστή με το συγκλονιστικό σημείωμα της μητέρας της:
“Έγινε πια κι αυτό και τώρα ο κύριος Λοβέρδος μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Η κοινωνία σχεδόν καθάρισε από αυτές τις κοπέλες κι αυτό το φρόντισε ο ίδιος.
Εξευτέλισαν το παιδί μου, ήρθαν στο χωριό και το ΚΕΕΛΠΝΟ εξέτασε το εγγόνι μου μέσα στο σχολείο, μας εκθέσανε όλους, μας ξεφτίλισαν. Πήγαν τα κορίτσια στο υπόγειο της Γ’ πτέρυγας του Κορυδαλλού αντί να τα φροντίσουν στα νοσοκομεία. Τους πέταγαν το φαγητό από τα κάγκελα και εκείνα την ίδια ώρα κατάπιναν μπαταρίες.
Δημόσια μας εξευτελίσανε και τώρα εγώ δημόσια ανταποδίδω λίγο πριν θάψω την κόρη μου ότι μπορεί πλέον να κοιμάται ήσυχος ο Ανδρέας Λοβέρδος. Και αυτό το λέω κι εγώ η μητέρα της, δημόσια, με το όνομά μου. Ευμορφία Κουλουριώτη”.
Να υπενθυμίσουμε ότι στις 30 Μαΐου του 2014 έφυγε από κοντά μας η Κατερίνα, η πρώτη εκ των οροθετικών που είχαν διαπομπευτεί. Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα άλλη μια από τις οροθετικές που συνελήφθησαν, διαπομπεύθηκαν και φυλακίστηκαν το 2012, με πρωτοβουλία του τότε υπουργού “Υγείας” Ανδρέα Λοβέρδου, και των συνεργατών του, πέθανε χθες (11-5-2016) μέσα στην περιφρόνηση της “υγιούς” κοινωνίας και των πορνοπελατών τους οποίους προσπάθησαν να “προφυλάξουν” οι τότε υπουργοί και όπως αναμένετο αλλά και αποδεικνύεται “σίριαλ κίλερς”, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, για να πάρουν με την ευκαιρία και τις ψήφους τους.
Η Εφημερίδα των Συντακτών, δημοσιεύει σήμερα ένα σημείωμα που έλαβε, όπως αναφέρει, από έναν φίλο της:
«Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι, η M… πέθανε, δεν θα μας μεταδώσει κάποια επικίνδυνη ασθένεια. Εμείς θα συνεχίσουμε να ζούμε υγιείς, να φροντίζουμε τα δικά μας παιδιά, τα δικό μας σπίτι, να βρούμε δουλειά στο δικό μας παιδί, και να χτυπάμε ξύλο “φτου φτου μακριά από μας” αν τύχει να διαβάσουμε ότι πέθανε μια 32χρονη κοπέλα εξαρτημένη από ουσίες και με AIDS.
Και το ακροατήριο του ελληνικού Κοινοβουλίου, ήσυχο που μία από τις 22 κοπέλες που απειλούσαν τη δημόσια υγεία το 2012 δεν βρήκε τελικά τη δύναμη να ξεφύγει, να ακούει τις αγορεύσεις και τις ηλίθιες εξυπνάδες του Λοβέρδου, του αξιότιμου βουλευτή και αξιότιμου μέλους της υγιούς ελληνικής καλής κοινωνίας.
Μακάρι να πίστευα ότι υπάρχει παράδεισος, να σε φαντάζομαι επιτέλους ήρεμη, ένας άγγελος δίπλα στους αγγέλους που μόνο αυτοί σου αξίζουν για παρέα σου.
Αντίο, Μαρία, από ένα γονιό που η δική του κόρη βρήκε τη δύναμη να αλλάξει».
Διαβάζουμε στο Μωβ: όσον μας αφορά, θέλουμε να καταγγείλουμε και πάλι, ότι ο Λοβέρδος δεν ήταν μόνος του. Μαζί του ήταν και ο υπουργός τότε δημόσιας τάξης Χρυσοχοϊδης, ενώ επίσης ο τότε υφυπουργός Υγείας Μάρκος Μπόλαρης, είχε δηλώσει: «Το υπουργείο έχει χτυπήσει τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και ένα χρόνο», σημειώνοντας ότι η ανάδειξη των προσώπων ήταν το έσχατο μέτρο προφύλαξης”. (Περισσότερα στο κείμενο με τίτλο: “Ποιος θα ξεπλύνει το Μάρκο Μπόλαρη από τη συμμετοχή του στο «κυνήγι μαγισσών»;”)
Τη σκυτάλη πήραν η εισαγγελέας που διέταξε τη διαπόμπευση και τα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα που δημοσίευσαν τις φωτογραφίες αυτών των άτυχων γυναικών για να καλλιεργήσουν τον απαραίτητο “τρόμο”.
Δυστυχώς, το έγκλημα επιβραβεύεται διαρκώς. Ο Λοβέρδος είναι και σήμερα βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, ενώ ο κ. Μπόλαρης μεταπήδησε στον ΣΥΡΙΖΑ παρά το έγκλημά του και τις διαμαρτυρίες της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές προς τον ΣΥΡΙΖΑ, και είναι υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Και μάλιστα πριν λίγες μέρες σε αντιπαραθέσεις που έγιναν στη Βουλή για το ασφαλιστικό-φορολογικό, ο σημερινός υφυπουργός Υγείας κ. Πολλάκης, κατηγόρησε τον κ. Λοβέρδο ότι είχε διαπομπεύσει τις οροθετικές. Ξέχασε να συμπληρώσει, όμως, ότι τον τότε υφυπουργό του Λοβέρδου τον έχει πάρει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και παραμένει υφυπουργός, έστω και άλλου υπουργείου.
Ως μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης θλίβομαι και οργίζομαι κάθε φορά που καταλήγει, με οποιονδήποτε τρόπο, μια από αυτές τις ταπεινωμένες αυτές υπάρξεις. Φυσικά η εξάρτηση από τον δαίμονά τους μπορεί να τις οδηγούσε στο θάνατο ή την αυτοκτονία, όπως χιλιάδες εξαρτημένα άτομα, αλλά ο εξευτελισμός τον οποίο υπέστησαν από την Πολιτεία αποτελεί έναν ακόμα πολύ επιβαρυντικό παράγοντα, γι’ αυτές και τις οικογένειες ή τον φιλικό τους κύκλο. Και αποτελεί έναν παράγοντα εκβαρβαρισμού της κοινωνίας που αντί να απαξιώσει και να περιφρονήσει, τουλάχιστον, τους κοστουμάτους θύτες ενός τέτοιου εγκλήματος, τους τιμά με την ψήφο και την εμπιστοσύνη της.
Πολύ περισσότερα δημοσιεύματα για την εφιαλτική αυτή υπόθεση, στο blog της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης, http://diokomenesorothetikes.wordpress.com/, καθώς και στο Μωβ.
Σίσσυ Βωβού για το Μωβ
Γράφει Το Skouliki Tom: 29 από αυτές βρέθηκαν θετικές, κατηγορήθηκαν για πορνεία, φυλακίστηκαν και με εισαγγελική απόφαση τα στοιχεία και οι φωτογραφίες τους δόθηκαν στη δημοσιότητα.
Και μαντέψτε. Ή μάλλον θυμηθείτε. Η πλειοψηφία των ΜΜΕ και της ελληνικής κοινωνίας, που λατρεύουν να βρίσκουν – ή ακόμα καλύτερα να κατασκευάζουν εχθρούς -, επιδοκίμασαν με πάθος τις παραπάνω εγκληματικές ενέργειες.
Τη διαπόμπευση, τον εξευτελισμό, το στιγματισμό, τη βία, όλα όσα δηλαδή καταδικάζουν με το ίδιο πάθος όταν αφορούν την πάρτη τους. Η ελληνική κοινωνία είχε βρει το νέο εχθρό της μέχρι να ψάξει για τον επόμενο.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος – και πολλοί άλλοι θεσμοί που αναμίχθηκαν στην υπόθεση – δεν είναι προφανώς υπεύθυνος για το φυσικό θάνατο της Μαρίας αλλά είναι κύριος υπεύθυνος που η γυναίκα αυτή πέθανε μέσα στην αναξιοπρέπεια, όπως την ορίζει μια σάπια κοινωνία οροθετική στο φασισμό.
Αυτός ο δήμιος με τη γραβάτα- που στις εκλογές του 2012 και όσες ακολούθησαν επιβραβεύτηκε από τον ελληνικό λαό – είναι επίσης ο ηθικός αυτουργός της αυτοκτονίας της Κατερίνας το 2014, μιας ακόμα γυναίκας που διαπομπεύτηκε, με τη φωτογραφία της, τη διεύθυνση κατοικίας της και τα ονόματα των γονιών της να δημοσιεύονται παντού.
Πόσους θανάτους μπορεί να πάρει στο λαιμό του ένας σκατόψυχος υπάνθρωπος που κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος και τι πραγματικά μπορεί να γραφτεί για να εκφράσει κάτι άλλο εκτός από απέχθεια και μίσος για το πρόσωπό του;
Τίποτα. Γιατί οι λέξεις δεν είναι αρκετές. Κι έτσι το κείμενο αυτό δεν γράφτηκε για να εκφράσει οργή.
Γράφτηκε για να θυμόμαστε.
Να θυμόμαστε ποιος είναι ποιος και ότι οι πράξεις μας έχουν συνέπειες.
Συχνά θανάσιμες.
To Skouliki Tom
Και οι 32 γυναίκες που συνελήφθησαν και διαπομπεύθηκαν, αποφυλακίσθηκαν τελικά. Η υγειονομική διάταξη καταργήθηκε και τέθηκε εκ νέου σε ισχύ. Οκτώ από τις γυναίκες αθωώθηκαν, 13 αντιμετώπισαν και άλλες μικρότερες κατηγορίες. Κάποιες οροθετικές ήταν και τοξικοεξαρτημένες και όταν φυλακίστηκαν έτυχαν της βιοπολιτικής αντιμετώπισης του σωφρονιστικού συστήματος.
“Κρίσιμη” χαρακτήριζαν εκείνη την προεκλογική περίοδο ΜΜΕ και πολιτική ελίτ. Τα παπαγαλάκια της ΓΑΔΑ μιλούσαν για προσαγωγές εκατοντάδων εκδιδομένων γυναικών και μεταφορά τους για αναγκαστικές εξετάσεις. Η διάγνωση της οροθετικότητας δεν χρησιμοποιήθηκε για τη δημόσια Υγεία, αλλά για να απαγγελθούν κατηγορίες, λένε στο ντοκιμαντέρ της Ζωής Μαυρουδή, “Ruins”, οι ειδικοί γιατροί, επισημαίνοντας ότι “ήταν ένα πολιτικό παιχνίδι υποψήφιων υπουργών”.
Χαρακτηριστικά, πρωτοσέλιδο καθεστωτικής εφημερίδας ανέφερε: “Αυτή που σκορπούσε το θάνατο”. Οι μπάτσοι έδιναν ακόμη και προσωπικά δεδομένα όπως τα στοιχεία των γονιών των κοριτσιών.
Ο σύγχρονος Μένγκελε υπερηφανευόταν: “Εμείς κάνουμε έλεγχο. Μετά αναλαμβάνει η εισαγγελική Αρχή. Επιθυμία μας είναι να βγάλουμε και τις φωτογραφίες των πελατών. Επιτέλους, να υπάρξει τιμωρία”.
Σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ Ruins, στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, ο τότε υπ. Υγείας δήλωσε ότι για το AIDS ευθύνονται οι γυναίκες από την υποσαχάρια Αφρική, που εξαναγκάζονται στην πορνεία. Αλλά στη συντριπτική τους πλειονότητα, οι οροθετικές ήταν Ελληνίδες. Όσο και αν ο Λοβέρδος προσπάθησε να ρίξει την ευθύνη για τη διαπόμπευση αποκλειστικά στον εισαγγελέα, κανείς δεν ξεχνά τον πανικό που ο ίδιος είχε διασπείρει στα τηλεπαράθυρα των καθεστωτικών ΜΜΕ.
Διαβάζουμε σε καθεστωτικό μέσο: Οι ίδιες οι οροθετικές διαβεβαιώνουν ότι δεν συνελήφθησαν με πελάτες: “Πέρναγα το φανάρι, πηγαίνοντας για φαγητό. “Μπες στο περιπολικό για εξακρίβωση”, μου είπαν. Με μετέφεραν σ’ ένα υπόγειο για εξετάσεις. Μου είπαν απλά “έχεις AIDS. Θα πας φυλακή”.
Η διαπόμπευση βασίστηκε στην υγειονομική διάταξη 39Α, η οποία βασιζόταν με τη σειρά της σε Αναγκαστικό Νόμο του 1940. Η εν λόγω υγειονομική διάταξη είχε υπογραφεί τον Απρίλιο του 2012 από τον τότε υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο και συνοδεύτηκε από τη δημοσιοποίηση των στοιχείων οροθετικών γυναικών. Καταργήθηκε τον Μάιο του 2013 από την υφυπουργό Υγείας, Φωτεινή Σκοπούλη, ωστόσο τον Ιούνιο 2013 ο Άδωνις Γεωργιάδης προχώρησε στην άρση της πράξης κατάργησης. Η οριστική κατάργηση της 39Α έγινε από την τωρινή κυβέρνηση.
Η διάταξη είχε οδηγήσει οροθετικές γυναίκες – χρήστριες ενδοφλέβιων ουσιών και θύματα trafficking – σε συλλήψεις, αναγκαστικές εξετάσεις, φυλάκιση και εν τέλει συνεχή διαπόμπευση.
Το ελληνικό κράτος έχει διαχρονικά δείξει τα διαπιστευτήρια του στην ενοχοποίηση και διαπόμπευση εκτεθειμένων πληθυσμιακών ομάδων όπως οι Ρομά, οι μετανάστες/ριες/πρόσφυγες και οι οροθετικοί/ες. Δυστυχώς, η έννοια της “υγειονομικής βόμβας” που πρόθυμα και παβλωφικά αναπαράγουν τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης τείνει να κανονικοποιηθεί στο συλλογικό φαντασιακό μιας κοινωνίας που αναζητεί συνεχώς εξωτερικούς, εξωτικούς, διαφορετικούς εχθρούς για τα δεινά που την έχουν “βρει”. Η ελληνική κοινωνία δεν ζει απλά μια οικονομική κατάσταση εξαίρεσης. Η δομική φασιστοποίηση και ο ρατσισμός, τα οποία διέπουν την κρατική γραφειοκρατία, δεν φέρουν αναγκαστικά σβάστικα. Ο Λοβέρδος αλλά και πολλοί άλλοι βιοπολιτικοί διαχειριστές δεν ανήκουν στην Χρυσή Αυγή (παρόλο βέβαια ότι ο Λοβέρδος την αναγνωρίζει ως το “μόνο αυθεντικό κίνημα”). Οι δολοφονίες οροθετικών γυναικών είναι απόλυτα συμβατές με την ουσία του κράτους!
εκτυπώστε ή κατεβάστε σε PDF
