Ως αναρχικοί ποια είναι η θέση σας για την απειλή του να συμβεί ένας πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν;
Σήμερα, καθώς γράφουμε αυτή την απάντηση, ένα αμερικάνικο drone χτυπήθηκε από την Ισλαμική Δημοκρατία, οπότε τώρα είναι πολύ δύσκολο για όλους μας τους αναρχικούς να παρουσιάσουμε μια ομοιόμορφη ανάλυση. Μπορούμε μόνο να προβλέψουμε τι θα συμβεί, επειδή δεν μπορούμε να δούμε τις παρασκηνιακές επικοινωνίες μεταξύ των κρατών και για πολλούς άλλους λόγους. Μόνο κάποιες υποθέσεις μπορούν να εξεταστούν και να αξιολογηθούν. Η ερώτησή σας επικεντρώνεται σε αυτό που, ποια είναι η ανάλυσή μας, ως αναρχικοί, για την απειλή πολέμου μεταξύ αυτών των δύο κρατών; Πρέπει πρώτα να ειπωθεί, φυσικά, πως οι αναρχικοί αντιτίθενται τους πολέμους μεταξύ κρατών, αλλά το πώς αυτή η αντίθεση επηρεάζει τους πολέμους μεταξύ των κρατών είναι μια άλλη συζήτηση. Θα παραμείνουμε πάντα ενάντια στο πόλεμο. Ένας πόλεμος μεταξύ κρατών βρίσκεται στην υπηρεσία των κρατών και του καπιταλισμού και ο λαός του Ιράν πρέπει να προσπαθήσει να σταματήσει αυτόν τον θανατηφόρο πόλεμο και τις συγκρούσεις και η πολιτοφυλακή και ο στρατός δεν μπορούν να πολεμήσουν και να έχουν τη δική τους ανεξάρτητη γραμμή. Δεν πρέπει να παραμείνει άγνωστο το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του ιρανικού λαού περιμένει την αποδυνάμωση της Ισλαμικής Δημοκρατίας, ώστε να μπορέσει να διαλύσει τη δικτατορία και την θεοκρατία που κυβερνά το Ιράν – και εμείς οι αναρχικοί θα είμαστε μαζί με τους ανθρώπους και στους δρόμους και θα κάνουμε ότι μπορούμε να κάνουμε για την επανάσταση και την πτώση της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Οι άνθρωποι στο Ιράν έχουν βιώσει τον καταστροφικό 8χρονο πόλεμο μεταξύ Ιράν και Ιράκ. Ωστόσο, κάποιοι στο Ιράν είναι απρόθυμοι να τερματίσουν την Ισλαμική Δημοκρατία μετά από 40 χρόνια θηριωδιών και δυστυχώς έχουν δώσει τη συγκατάθεση τους στον πόλεμο των ΗΠΑ εναντίον του ιρανικού κράτους και θεωρούν τον ευκολότερο δυνατό τρόπο να πέσει η κακή Ισλαμική Δημοκρατία. Αν και γνωρίζουν ότι ο πόλεμος θα καταστρέψει όλες τις υποδομές, λένε ότι τα τελευταία σαράντα χρόνια της ιστορίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας δεν ήταν τίποτα άλλο από πόλεμο· λεηλάτησε τον πλούτο της χώρας, κατέστρεψε το περιβάλλον, τις λίμνες και τους υγροβιότοπους, έφερε στο λαό του Ιράν φτώχεια και μιζέρια, εκτέλεσαν περισσότερους από 100.000 ανθρώπους και έδιωξαν 8 εκατομμύρια ανθρώπους, που τους έκαναν να περιπλανιούνται σε ολόκληρο τον κόσμο.
Έχετε επικρίνει την υπεράσπιση του ιρανικού καθεστώτος από μερικούς δυτικούς αριστερούς που το αποκαλούν «αντιιμπεριαλιστικό». Πως μπορούν οι επαναστάτες να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τόσο το φασισμό του ιρανικού κράτους και την ιμπεριαλιστική παρέμβαση;
Ο στόχος της απόλυτης και κρατικά προσανατολισμένης αντιιμπεριαλιστικής κριτικής είναι μόνο ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, αλλά είμαστε περισσότερο ανοιχτοί σε αυτό από ότι μερικοί αποκαλούμενοι αναρχικοί ή κομμουνιστές όπως ο Noam Chomsky ή ο Slavoj Zizek που υπερασπίζονται την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Η σιωπή αυτών των διανοουμένων σχετικά με τα εγκλήματα της Ισλαμικής Δημοκρατίας που καταπιέζει τον ιρανικό λαό και την έντονη καταστολή των αναρχικών, των εγκλημάτων της Ισλαμικής Δημοκρατίας κατά των μεταναστών, ιδίως των Αφγανών μεταναστών (που στερούνται των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και που σφάζονται στο πόλεμο της Συρίας με την υπόσχεση προσωρινής διαμονής στο Ιράν) και τη καταπίεση των γυναικών, των εργαζομένων και των φοιτητών είναι απαράδεκτη. Στην πραγματικότητα, ο Chomsky και όλοι σαν αυτόν που σιωπούν για την Ισλαμική Δημοκρατία επειδή είναι ένα κράτος που φαίνεται να στέκεται ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και αν τους δοθεί η επιλογή μεταξύ της κυβέρνησης του Ιράν και του ιρανικού λαού, θα επιλέξουν την εξουσία. Πρόκειται για μια τραγωδία γιατί η δύναμη και η εξουσία που έχει κρυσταλλωθεί στην ιρανική κυβέρνηση τους έχει κατακτήσει και γοητεύσει και η μοίρα του ιρανικού λαού δεν έχει σημασία για αυτούς – και αντί να αντιτάσσονται πάντα στην εξουσία και να υπερασπίζονται την ατομική ελευθερία και τη συλλογική ελευθερία, είναι μαγεμένοι από την εξουσία και ξεχνούν την ελευθερία και την αντίθεσή στην κυριαρχία της ιρανικής κυβέρνησης· αντίθετα, εξετάζουν αυτή τη σημαντική αντίφαση με τη μαρξιστική θεωρία και όχι με βάση την ελευθερία και ελευθεριακό πνεύμα του αναρχισμού.
Ποια ιστορικά επαναστατικά κινήματα και προσωπικότητες αποτελούν ιδιαίτερη πηγή έμπνευσης για το κίνημά σας σήμερα στο Ιράν και το Αφγανιστάν;
Η αποτυχία του κρατικού κομμουνισμού διεθνώς, από τη μια, και οι αποτυχημένες και αδιέξοδες πολιτικές εξελίξεις στο Ιράν και το Αφγανιστάν, από την άλλη, οδήγησαν τη νεολαία στο να στραφεί προς τις φιλελεύθερες και ελευθεριακές εναλλακτικές που ήταν κάτι νέο για αυτούς. Το Διαδίκτυο, οι αναρχικοί καλλιτέχνες και οι αναρχικοί ακτιβιστές στο εξωτερικό βοήθησαν σε αυτή τη διαδικασία. Εφόσον είμαστε αναρχικοί αγωνιστές, τα άτομα και τα επαναστατικά κινήματα που βρίσκονται κοντά στην τάση μας είναι τα πιο σημαντικά για εμάς. Αλλά αν αναφερθήκαμε σε κάποιους από αυτούς, θα συμπεριλάβαμε την Κομμούνα των Παρισίων του 1871, τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, τους αναρχικούς εργάτες του Σικάγου, τους ναύτες της Κροστάνδης, τον Μαύρο Στρατό και τον Nestor Makhno, τον Emiliano Zapata, την Dorothy Day, την AANES (Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας) και ο Abdullah Öcalan, ο Ζαπατίστας στη Τσιάπας, οι Ιάπωνες αναρχικοί, ο Bakunin, η Emma Goldman, η Louise Michel και ο Camillo Berneri.
Μιας και η ιστοσελίδα σας δημοσίευσε άρθρα για το θάνατο του Lorenzo Orsetti και την καταστολή των αναρχικών στην Ινδονησία τη περασμένη Πρωτομαγιά, θέλετε να σχολιάσετε αυτές τις δυο σημαντικές στιγμές για το αναρχικό κίνημα διεθνώς;
Μέχρι στιγμής, περισσότεροι από 500 μαχητές από τον υπόλοιπο κόσμο έχουν σκοτωθεί στη Συρία, μαχόμενοι για την AANES και κυρίως στον πόλεμο με το ISIL. Πολλοί από αυτούς ήταν σύντροφοι αναρχικοί από όλο το κόσμο και ο Lorenzo Orsetti είναι ένας από αυτούς. Προσπαθούμε πάντα να εντοπίσουμε τους διεθνείς μαχητές που ήταν αναρχικοί και που αγωνίστηκαν για τα ιδανικά μας για να τιμήσουμε αυτούς τους συντρόφους με την παρουσίαση τους στο ακροατήριό μας και τονίζουμε πως οι αναρχικοί είναι ιδεαλιστές χωρίς υποκρισία και είναι κυρίως ανώνυμοι και ονομάζονται μόνο Διεθνείς Μαχητές, και τα κυρίαρχα μέσα το χρησιμοποιούν αυτό για να κρύψουν τον αναρχισμό, ώστε να μην διαφημίσουν τυχαία τους αναρχικούς. Φυσικά οι αναρχικοί που έχουν πέσει δεν νοιάζονται, επειδή δεν αγωνίστηκαν για εξουσία ή φήμη, αλλά για να προβούν σε επαναστατική δράση. Όπως αναφέρετε σύντροφοι, οι αναρχικοί μαχητές στην Ροζάβα και η παρουσία αναρχικών στην Ινδονησία είναι δύο σημαντικές ιστορικές στιγμές και είναι πολύ σημαντικό να καταγράψουμε αυτές τις ιστορικές στιγμές και έχουμε ευθύνη μας να τις επισημάνουμε. Τονίζουμε την επαναστατική φύση των αναρχικών στρέφοντας την προσοχή προς τους πεσμένους συντρόφους μας και ενθαρρύνουμε το νεαρό ακροατήριο μας να ριζοσπαστικοποιηθεί.
Υπάρχουν νέες εξελίξεις στην κατάσταση του αναρχικού φυλακισμένου Soheil Arabi;
Ο αναρχικός κρατούμενος Soheil Arabi είναι φυλακισμένος στην Πτέρυγα 1, Κελί 9 στην φυλακή της Τεχεράνης και εκτίει ποινή φυλάκισης των 11 ετών. Έχει κάνει απεργία πείνας για να διαμαρτυρηθεί για τις τρομακτικές συνθήκες στη φυλακή, οι οποίες περιλαμβάνουν: τη βίαιη συμπεριφορά των σωφρονιστικών αρχών, την εξάπλωση της χρήσης ναρκωτικών μεταξύ των κρατουμένων, την έλλειψη συντήρησης και προμηθειών των φυλακών, τις ομολογίες που αποσπάστηκαν με ηλεκτροσόκ και ξύλο, μη διαχωρισμό των φυλακισμένων με βάση τα εγκλήματα, την απουσία επαρκών καταλυμάτων και εγκαταστάσεων υγιεινής, την άρνηση του δικαιώματος θεραπείας και την επιδρομή ψύλλων και ψειρών. Η απεργία πείνας έγινε επειδή οι αρχές της φυλακής αγνόησαν τα επανειλημμένα αιτήματα του Soheil για την βελτίωση των συνθηκών φυλάκισης. Κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας του, ο Soheil Arabi μεταφέρθηκε στο ιατρείο στη φυλακή της Τεχεράνης στις 20 Ιουνίου 2019, αφού η υγεία του επιδεινώθηκε σοβαρά. Η Farangis Mazloum, η γενναία μητέρα του Soheil Arabi, συνελήφθη στην Τεχεράνη στο σπίτι της τη Δευτέρα 22 Ιουλίου 2019 από οκτώ μέλη των δυνάμεων ασφαλείας. Έχει μεταφερθεί σε άγνωστη τοποθεσία. Ο αναρχικός σύντροφος Soheil Arabi θα έπρεπε να είχε αποφυλακιστεί πέρυσι, αλλά δοκιμάστηκε και πέρυσι τον Οκτώβριο και καταδικάστηκε σε ακόμη 3 χρόνια. Μετά την τελευταία φορά που βασανίστηκε και ξυλοκοπήθηκε, δεν στάλθηκε στο νοσοκομείο παρά έναν τραυματισμό στη βουβωνική χώρα και στη σπασμένη μύτη. Πρόσφατα, ένας 21χρονος πολιτικός κρατούμενος με το όνομα Alireza Shir Mohammad Ali, ο μοναδικός γιος της μητέρας του, δολοφονήθηκε σκόπιμα από δύο άλλους κρατούμενους της ίδιας φυλακής με ένα μαχαίρι – αυτή είναι μια από τις μεθόδους που χρησιμοποιεί το ιρανικό κράτος για να εξοντώσει σωματικά τους πολιτικούς κρατούμενους. Ανησυχούμε για τον σύντροφο Soheil επειδή δεν υπάρχει ασφάλεια στις φυλακές της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Φυσικά, εκτός από τον Soheil, υπάρχουν αρκετοί αναρχικοί κρατούμενοι στις ιρανικές φυλακές. Την 1η Μαΐου 2019, πενήντα συμμετέχοντες σε μια διαδήλωση της Πρωτομαγιάς, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών ακτιβιστριών Neda Naji, Marzieh Amiri, Anisha Asadollahi και Atefeh Rangriz συνελήφθησαν και κρατήθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας και δεν έχουν απελευθερωθεί. Υπάρχουν και άλλοι που δεν μπορούμε να ονομάσουμε για λόγους ασφαλείας.
Ποιοι είναι μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους οργανώνεστε στις κοινότητες σας;
Οι αναρχικοί στο Ιράν και στο Αφγανιστάν κάνουν παράνομες δραστηριότητες που δεν μπορούν να μοιραστούν ανοιχτά, λόγω των πολύ επικίνδυνων συνθηκών ασφάλειας, έτσι ώστε η μυστική αστυνομία στο Ιράν να μην ξέρει πώς να πολεμήσει τις αναρχικές οργανώσεις και να μην ξέρει πού δραστηριοποιούμαστε. Αν κάνουμε τη διοργάνωση, τις εκστρατείες και τους τομείς δραστηριότητάς μας δημόσια, τότε το ιρανικό κράτος θα επικεντρωθεί σε αυτά τα θεσμικά όργανα ασφαλείας και θα δημιουργήσει παγίδες ασφαλείας. Μετά τις δεκαήμερες διαμαρτυρίες που διεξήχθησαν σε περισσότερες από 100 πόλεις στο Ιράν με αφετηρία την 28 Δεκεμβρίου 2017, οι υπηρεσίας ασφαλείας συνειδητοποίησαν ότι διατρέχουν κίνδυνο καθώς οι άνθρωποι οργανώνονται δίχως αρχηγούς. Φυσικά, όταν ξεκινήσαμε τις δραστηριότητές μας πριν από 10 χρόνια, τα θεσμικά όργανα ασφαλείας κινδύνευαν επειδή από το 1979 κατάφεραν να καταστήλουν κάθε αντίθεση στο Ιράν και να τη κρύψουν από τα μάτια του λαού για τρεις δεκαετίες καταστολής, Ήταν εύκολο να φανταστούμε ότι καμία πολιτική δεν ήταν ελκυστική για τους νέους και τις γυναίκες και πως αισθάνονταν άνετα με την πολιτική δομή, τα κόμματα και τα ρεύματα. Το καθεστώς τραντάχτηκε από την εμφάνιση νέων και φρέσκων πολιτικών ρευμάτων, τα οποία, από τη μια, έγιναν αποδεκτά από νέους, γυναίκες και εργαζόμενους και, από την άλλη, το ίδιο το καθεστώς δεν γνώριζε αυτό το νέο πολιτικό σκεπτικό, τους σημαντικότερους ακτιβιστές και το τρόπο εξάπλωσης του. Για το λόγο αυτό, εμείς και άλλοι πολιτικοί ακτιβιστές αναρωτηθήκαμε: τι θα έκανε το καθεστώς για να αντιμετωπίσει την εξάπλωση του αναρχισμού μέσα στην κοινωνία; Και ποιες μεθόδους καταπίεσης θα χρησιμοποιήσουν για να καταστείλουν τους αναρχικούς; Μέχρις ότου οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα αποκαλυφθούν σε βάθος χρόνου, οι υπηρεσίες ασφαλείας μας μας πολεμούν και χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες τους στο Διαδίκτυο και την προπαγάνδα, δημιούργησαν μια εικονική φατρία και τους διέταξαν να δημιουργήσουν παράλληλες οργανώσεις. Δημιουργώντας ένα πλαστό πολιτικό κίνημα που ονομάζεται «αναρχισμός», καταστρέφει το αναρχικό κίνημα και ωθεί τους εφήβους και τους νέους στην επιθυμητή από το κράτος κατεύθυνση.
Ποια θέματα νομίζεται πως υπάρχουν στο Ιράν και στο Αφγανιστάν που θα κάνουν τους ανθρώπους να ανταποκριθούν και να ενδιαφερθούν στον αναρχισμό;
Στο Ιράν και το Αφγανιστάν, θέματα όπως η πατριαρχία, η θρησκεία, η περιορισμένη ατομική ελευθερία, η έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης, η οικολογική κατάρρευση και η εξαφάνιση πολλών ζωικών και φυτικών ειδών, η θεοκρατία στο Ιράν και η έλλειψη εναλλακτικής επαναστατικής αντιπολίτευσης σε Ιράν και Αφγανιστάν. Ο αναρχισμός είναι ελκυστικός επειδή η ελευθεριακότητα του αναρχισμού και η έμφαση που δίνει στη σημασία της ατομικής και κοσμικής ελευθερίας και ριζοσπαστικοποίησης, η σημασία των δικαιωμάτων των γυναικών, η προστασία των ζώων και του περιβάλλοντος, η αντίθεση σε κάθε ιεραρχία και η αντίθεση στην εξουσία είναι όλες ουσιώδη για την ιρανική κοινωνία και προσελκύει έντονα την προσοχή των ανθρώπων.
Πως μπορούν οι αναρχικοί σε άλλα μέρη του κόσμου να δράσουν με αλληλεγγύη με το κίνημα στο Ιράν και στο Αφγανιστάν;
Μπορούμε να πούμε ότι έως τώρα οι αναρχικοί σε άλλα μέρη του κόσμου υποστήριξαν πολύ καλά το αναρχικό κίνημα στο Ιράν και το Αφγανιστάν και μοιράστηκαν τους αγώνες μας μέσω συνεντεύξεων και εθελοντικής μετάφρασης συνεντεύξεων στις δικές τους ιστοσελίδες σε διάφορες γλώσσες. Οι αναρχικοί μας σύντροφοι υποστήριζαν τον Soheil Arabi και άλλες ενέργειες που δεν μπορούμε να αναφέρουμε για λόγους ασφαλείας. Επειδή είμαστε όλοι αναρχικοί, έχουμε μεγάλο ενδιαφέρον για το παγκόσμιο αναρχικό κίνημα και για την απεραντότητα του κόσμου, το εύρος των αγώνων μας είναι μεγάλος και όλοι οι αναρχικοί συμμετέχουν σε πολλούς αναρχικούς αγώνες· ωστόσο, κάνουν ότι μπορούν για το αναρχικό κίνημα στο Ιράν και το Αφγανιστάν. Σε κάθε περίπτωση, ο αγώνας συνεχίζεται όπως και θα συνεχιστεί κάθε είδους αναρχική υποστήριξη από το διεθνές αναρχικό κίνημα.
Μακροπρόθεσμα, πως πιστεύεται οι αναρχικοί μπορούν να χτίσουν ισχυρότερους δεσμούς διεθνώς για να στηρίξουν επαναστατικά κινήματα με ένα τρόπο που δεν είναι απλά αντιδραστικός στις κρίσεις της καταστολής;
Σήμερα το αριστερό κίνημα και το κομμουνιστικό κίνημα αντιμετωπίζουν κρίση, δεν έχουν ισχυρή παρουσία σε διεθνές επίπεδο ή σε διεθνείς αγώνες, έχουν χάσει σε μεγάλο βαθμό τον επαναστατικό και αγωνιστικό τους χαρακτήρα και ακόμη και η κοινοβουλευτική αριστερά αντιμετωπίζει κρίση, ακόμη και οι φιλελεύθεροι αντιμετωπίζουν κρίση – αλλά οι αναρχικοί δεν αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση και δεν έχουν χάσει τον επαναστατικό τους χαρακτήρα και εξακολουθούν να είναι ρεαλιστές. Οπουδήποτε στον κόσμο υπάρχει το μικρότερο κίνημα, ολόκληρο το διεθνές αναρχικό κίνημα επικεντρώνεται σε αυτό και στέκεται δίπλα του όπως στη Συρία, όπου αρκετές εκατοντάδες αναρχικοί από όλο το κόσμο έχουν πέσει στον αγώνα κατά του ISIS μαζί με το SDF. Ναι, πιστεύουμε επίσης ότι μακροπρόθεσμα οι αναρχικοί μπορούν να δημιουργήσουν ισχυρότερους διεθνείς δεσμούς για να στηρίξουν επαναστατικά κινήματα στο εξωτερικό. Δεν πρέπει να εμπλέκονται μόνο σε καθημερινούς αγώνες και πρέπει να προσελκύουν πολλές άλλες λαϊκές και πολιτικές τάσεις και κινήματα, όπως κάνουμε και εμείς. Αυτή είναι η ίδια η φύση των επαναστατικών και ειλικρινά αναρχικών: ο πραγματισμός τους και η σημασία που δίνουν σε διεθνείς αγώνες αποτελούν τη βάση για την πρακτική υποστήριξη των επαναστατικών κινημάτων. Το επόμενο σημαντικό σημείο είναι ότι οι αναρχικοί από διαφορετικά μέρη του κόσμου επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω των ιστοτόπων τους και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για να μοιράζονται ειδήσεις μεταξύ τους, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν μια αληθινή και ευρύτερη πολιτική κοσμοθεωρία και ότι μαθαίνουν γρήγορα τα προβλήματα και τους αγώνες, ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν γρήγορα τους διεθνείς συντρόφους τους.
εκτυπώστε ή κατεβάστε σε PDF
