Το εργοστάσιο Harvester στο προάστιο Sunshine στα δυτικά της Μελβούρνης ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια στην Αυστραλία στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ού αιώνα.
Αρκετές χιλιάδες άνθρωποι εργάζονταν στο εργοστάσιο αυτό στα περίχωρα της Μελβούρνης.
Η απόφαση για τους βασικούς μισθούς έγινε αντικείμενο διαμάχης στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο Αυστραλίας το 1903 και εκεί μπορούμε να αναζητήσουμε τις αιτίες για την απεργία των εργατών του Harvester το 1911.
Το εργοστάσιο ήταν ένα από τα προπύργια των εργατικών συνδικάτων καθώς οι εργάτες είχαν συνειδητοποιήσει ότι οι μισθοί και οι συνθήκες εργασίας τους συνδέονταν άμεσα με τους συνδικαλιστικούς τους αγώνες.
Το 1911, η Harvester προσπάθησε να προσλάβει εργάτες που ανήκαν σε κάποιο «ανεξάρτητο» εργατικό σύνδεσμο. Αλλά το ταξικό συνδικάτο, το Federated Agricultural Implement, Machinery and Iron Workers Union, γνώριζε ήδη για τις δραστηριότητες του νέου αυτού συνδικάτου της εταιρίας. Όταν περίπου 30 «εργαζόμενοι» της εταιρίας εμφανίστηκαν στο εργοστάσιο, αρκετές χιλιάδες συνδικαλισμένοι εργάτες κατέβηκαν σε απεργία. Η απεργία διήρκεσε από τις 16 Φλεβάρη μέχρι Μάη 1911.
Ήταν ένας σκληρός αγώνας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοσίας που είχε βαθιές επιδράσεις στο υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα και όλους τους εργαζόμενους στην Αυστραλία. Περίπου 7.000 μη συνδικαλισμένοι εργάτες (δηλαδή απεργοσπάστες) στρατολογήθηκαν για να αναπληρώσουν το κενό που δημιουργήθηκε από την απεργία αυτή.
Αν και ο αριθμός των απεργών εργατών ανερχόταν σε χιλιάδες, μαζεύτηκε για βοήθεια μόνο το ποσόν των 15.000 πάουντς. Ήταν μόνο το θάρρος και το κουράγιο των απεργών, των συζύγων, των παιδιών και των οικογενειών τους που κράτησαν την απεργία επί 3 μήνες.
Αντιμέτωπη με μείωση των κερδών της και έχοντας ένα αναξιόπιστο νέο εργατικό δυναμικό στη διάθεσή της, η εργοδοσία της Harverster συμφώνησε, τελικά, να ικανοποιήσει το αίτημα των απεργών ότι όλοι οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο έπρεπε να είναι μέλη του συνδικάτου. Έτσι, η συλλογική στάση και εξέγερση νίκησε την εργοδοτική προσπάθεια για εισαγωγή μεμονωμένων συμβάσεων εργασίας στο εργοτάξιο.
Όταν οι εργαζόμενοι επέστρεψαν στις εργασίες τους, πολλοί από τους απεργοσπάστες εγκατέλειψαν την περιοχή, αλλά υπήρξαν κι εκείνοι που έγιναν, τελικά, μέλη του συνδικάτου.
* Δημοσιεύτηκε στο αναρχικό βδομαδιάτικο δελτίο της Μελβούρνης Anarchist Age Weekly Review, τεύχος 693, 31 Μάη 2006. Ελληνική μετάφραση «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης»..
εκτυπώστε ή κατεβάστε σε PDF
