Με στόχο την αντιπληροφόρηση και τη μουσική ως μέσο αλληλεγγύης στην υπόθεση του φυλακισμένου αναρχικού Τάσου Θεοφίλου, οι Electric Litany διασκεύασαν το ρεμπέτικο τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα, ”Νύχτωσε Χωρίς Φεγγάρι”, με τους αυθεντικούς, προ-λογοκρισίας στίχους και το διέθεσαν στο ευρύ κοινό, την Τετάρτη 21 Οκτώβρη 2015.
Σύμφωνα με το κείμενο που συνοδεύει την ανάρτηση του σχετικού video clip στη σελίδα της μπάντας στο facebook, οι Electric Litany δηλώνουν απλά και απέριττα, “Όχι άλλες ψευτοαριστερές ονειρώξεις, καιρός να γυρίσουμε πίσω στους ανθρώπους και φίλους που ρισκάρουν την ελευθερία τους για όλους εμάς. Η κυκλοφορία αυτή έχει ως μοναδικό στόχο την πληροφόρηση και κατ’ επέκταση την οικονομική ενίσχυση της υπόθεσης του Τάσου Θεοφίλου. Το κομμάτι μπορείτε να το αποκτήσετε χωρίς αντίτιμο, αλλά με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά μέσω PayPal. Όλα τα έσοδα θα διατεθούν για να καλύψουν τα δικαστικά έξοδα της υπόθεσης”.
Παράλληλα, στο κείμενο που συνοδεύει το video clip στο youtube συμπληρώνουν: “Σε αυτούς που βάζουν τα στήθη τους μπροστά για όλους μας. Σε αυτούς θα είμαστε πάντα αλληλέγγυοι. Ο Τάσος βρίσκεται κρατούμενος με πλαστά, ανύπαρκτα στοιχεία. Καταδικάστηκε παραδειγματικά με σκοπό την τρομοκρατία και φίμωση όσων αντιστέκονται”.
Τέλος, παραθέτουν ενημερωτικά στοιχεία και links για την υπόθεση του Τάσου Θεοφίλου στα ελληνικά και αγγλικά σε αναρτήσεις στα blogs “Anarchists’ Solidarity Fund London“, “Υστερόγραφα μιας σκευωρίας” και σε συνέντευξη του αναρχικού Τάσου Θεοφίλου στο εξής link.
Ενημερωτικά, οι στίχοι και η μουσική του κομματιού είναι του Απόστολου Καλδάρα, η κάμερα και η σκηνοθεσία του Γρηγόρη Πανόπουλου και του Ross Domoney, το μοντάζ του Α.Κ.Μ. και η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο τον Σεπτέμβριο του 2015.
Σημειώνεται πως το τραγούδι με το μη λογοκριμένο στίχο γράφτηκε για τη φυλακή του Γεντί Κουλέ και τους φυλακισμένους αριστερούς, όταν ένα σούρουπο ο συνθέτης Απόστολος Καλδάρας έφευγε από το σπίτι συναδέλφου του σε μια συνοικία κοντά στις φυλακές και κοιτώντας προς το μέρος τους και τα εξωτερικά παράθυρα των κελιών τους, αναρωτήθηκε για τους φυλακισμένους , την ιστορία και τις σκέψεις τους πίσω από τα γκρίζα τείχη.
Η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού έγινε από τη Στέλλα Χασκίλ το 1947, όμως η λογοκρισία του καθεστώτος δεν επέτρεψε να ηχογραφηθούν οι πρωτότυποι στίχοι κι έτσι αφαιρώντας τις αναφορές στη φυλακή, το κομμάτι μεταλλάχθηκε σε ερωτικό, όπως για παράδειγμα γίνεται αντιληπτό στο στίχο “Πόρτα ανοίγει, πόρτα κλείνει μα διπλό είναι το κλειδί. Τι έχει κάνει και το ρίξαν το παιδί στη φυλακή;” ο οποίος λογοκρίθηκε και άλλαξε σε “Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει με βαρύ αναστεναγμό, αν μπορούσα να μαντέψω της καρδιάς του τον καημό”.
Οι στίχοι του τραγουδιού προ λογοκρισίας:
Νύχτωσε μες στο Γεντί
Το σκοτάδι είναι βαθύ
Κι όμως ένα παλικάρι
Δε μπορεί να κοιμηθεί.
Άραγε τι περιμένει
Απ’το βράδυ ως το πρωί
Στο στενό το παραθύρι
Που φωτίζει το κελί.
Πόρτα ανοιγει πόρτα κλείνει
Μα διπλό είναι το κλειδί
Τί έχει κάνει και το ρίξαν
Το παιδί στη φυλακή.
Οι στίχοι μετά τη λογοκρισία:
Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
Το σκοτάδι είναι βαθύ
Κι όμως ένα παλικάρι
Δεν μπορεί να κοιμηθεί.
Άραγε τί περιμένει
Απ’το βράδυ ως την αυγή
Στο στενό το παραθύρι
που φωτίζει με κερί.
Πόρτα ανοιγει πόρτα κλείνει
Με βαρύ αναστεναγμό
Ας μπορούσα να μαντέψω
της καρδιάς του τον καημό.
Η αρχική εκτέλεση από την Στέλλα Χασκίλ:
εκτυπώστε ή κατεβάστε σε PDF
