Bartolomeo Vanzetti ” Η ιστορία μιας προλεταριακής ζωής”
Όλα τα βιβλία των εκδόσεων Κουρσάλ ξεχωρίζουν για την αισθητική τους, η οποία διαφέρει από το μέσο όρο. Για όσους ανήκουν στον αναρχικό χώρο αλλά και στο ευρύτερο ριζοσπαστικό κίνημα και δημιούργησαν-εν μέρει-τις συνειδήσεις τους από τα βιβλία, τις εκδόσεις και τη διακίνηση των ιδεών, ένα όμορφο βιβλίο αποτελεί μια σπουδαία προσθήκη στις βιβλιοθήκες τους. Για πολλούς από εμας που το κάθε είδους φυσικό αντικείμενο ( βιβλία, δίσκοι, οτιδήποτε ) αποτελεί κ μέσο φετιχισμού για τη συλλογή μας, τα όμορφα βιβλία των εκδόσεων Κουρσάλ είναι απαραίτητα. Μέσα από όμορφα διαβάσματα, μαζί με την πράξη, γαλβανίστηκε ο κόσμος των από κάτω.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Μπαρτολομέο Βανζέτι. Σε αυτή τη μικρή αυτοβιογραφία-γραμμένη μέσα από τη φυλακή-μιλάει ο ίδιος με γλώσσα ανθρώπινη, χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά από τη συχνά ξύλινη γλώσσα των πολιτικών βιογραφιών. Ιδιαίτερα συγκινητικά περιγράφει τη σχέση του και την αγάπη του για τη μάνα του και του πόνου που του προκάλεσε ο πρόωρος χαμός της. Οι πρώτες του εντυπώσεις από τις ΗΠΑ με τη φτώχεια για τους πολλούς και τις πολύ σκληρές συνθήκες εργασίας σε συνδυασμό με τη μοναξιά της έλλειψης επικοινωνίας μια και αρχικά δεν ήξερε τη γλώσσα. Μέσα από τις διάφορες περιπέτεις του για να βρει το μεροκάματο στην αμερικάνικη ύπαιθρο, βλέπουμε, μέσα από τα λόγια του, πως δημιουργείται η ταξική του συνείδηση την ίδια ώρα που χρωματίζει λεκτικά τους ανθρώπους της τάξης του με τα πιο όμορφα μα και αντιηρωικά χρώματα.
Σιγά-σιγά χωρίς ο ίδιος στο κείμενο φανερά να το επιδιώκει, καταγράφουμε την πολιτικοποίηση του ως μια εκ των πραγμάτων συνειδητή ανάγκη και ρεαλιστική προοπτική. Μαζί με την πράξη πηγαίνει το διάβασμα, η αυτομόρφωση ως πηγαία στόχευση μιας ταξικά συνειδητοποιημένης καρδιάς.
Αυτή η μικρή σε μέγεθος βιογραφία πιστεύω πως ξεχωρίζει για το συναίσθημα και την αγάπη για τον άνθρωπο και τις καθημερινές του αβαρίες, τα οποία, όμως, διυλίζονται μέσα από τον καθημερινό, πολιτικό αγώνα του Βανζέτι. Οπότε ας πούμε πάλι το αυτονόητο. Στηρίζουμε, όχι μόνο ηθικά μα και υλικά τον κόπο και την πίστη που αναδύουν οι αυτοργανωμένες προσπάθειες. Στο βιβλίο θα βρεις, επίσης, φωτογραφικό υλικό της εποχής της δίκης, όπως και πολλές πληροφορίες της υπόθεσης ενώ στο εκτενές επίμετρο και παράρτημα θα διαβάσεις για το πολιτικό πλαίσιο της περιόδου.
“Η ιστορία μου δεν αξιώνει ολόκληρη αυτοβιογραφία. Ανώνυμος σε ένα πλήθος ανωνύμων, μου έλαχε να ελκύσω και να καθρεφτίσω λίγο από το φως της δυναμικής σκέψης που οδηγεί την ανθρωπότητα σε καλύτερη μοίρα”. Με αυτά τα λόγια ξεκινά την αυτοβιογραφία του ο ίδιος ο Βανζέτι. Θα διαφωνήσω μαζί του. Αξίζει να διαβαστεί. Από όλους μας.
Για τις εκδόσεις Κουρσάλ εδώ.
ο κουλτουριάρης